Ruiny grodu możemy znaleźć na wschód od Martina, pomiędzy Turczianskou kotliną i Wielką Fatrą. Pierwsze wzmianki o budowie grodu pochodzą z pierwszej połowy 13. stulecia, kiedy gród wyrosnął na starszym grodzisku. Jak Gród Blatnica tak i Gród Sklabinia był odznakowany tym, że bardzo często zmieniał swych właścicieli.
Gród kilkakrotnie został wypalony, najpierw w roku 1436 a pózniej jeszcze rez pod koniec 15. stulecia. W połowie 16. stulecia niezmiennymi właścicielami stali się Revayovcy, którzy zbudowali tu półokrężną basztę, cztero-kąntą wieżę, drugie przedgrodzie a w latach 1610-1612 dom renesansowy. Gród ten przeżył przeci Habsburskie powstania stanowe, siedzibę tutaj znalazła Turczianska żupa a to aż do połowy 18. stulecia.